معرفی بازار فارکس
فارکس، کوتاه‌شده Foreign Exchange، یک بازار جهانی غیرمتمرکز یا فروش بر مبنای معاملات (OTC) برای معامله ارزها است. به عبارت ساده، اینجاست که افراد، مؤسسات و دولت‌ها ارزها را خریداری و فروش می‌کنند. درک اصول اولیه فارکس و انتخاب دقیق یک بروکر گام‌های حیاتی برای هر کسی است که علاقه‌مند به ورود به این بازار پویا است.
درک اصول اولیه فارکس
در دنیای گسترده فارکس، همیشه ارزها به صورت جفتی معامله می‌شوند. هر جفت ارز شامل یک ارز اصلی و یک ارز فرعی است. نرخ ارزها ارزش یک ارز نسبت به دیگری را نشان می‌دهد. شرکت‌کنندگان در بازار فارکس شامل بانک‌ها، مؤسسات مالی، شرکت‌ها، دولت‌ها و تریدرهای فردی هستند.
معامله فارکس شامل خرید همزمان یک ارز و فروش ارز دیگر است. معاملات در سراسر ۲۴ ساعت روز، پنج روز در هفته و در جلسات مختلفی چون آسیا، اروپا و شمال امریکا انجام می‌شود. افزایش تاثیر (لور) هم سود‌ها و ریسک‌ها را تقویت می‌کند، بنابراین مهم است که تریدرها اثرات آن را درک کنند.
قیمت پیشنهادی و پرس و پاسخ نشانگر قیمت خرید و فروش هستند، در حالی که اسپرد تفاوت بین آنهاست. پیپ‌ها یا درصد نقطه، حرکات قیمت را اندازه‌گیری می‌کنند. این مفاهیم برای تریدرها برای درک دینامیک بازار حیاتی هستند.
تاریخچه بازار فارکس
تاریخ بازار فارکس (Foreign Exchange) یکی از جالب‌ترین و پیچیده‌ترین موضوعات در دنیای مالی است. این بازار به عنوان بزرگترین بازار مالی جهان شناخته می‌شود که روزانه معاملات میلیاردها دلار ارز مختلف در آن صورت می‌گیرد. در ابتدا، این معاملات توسط معامله‌گران و بازاریان در مناطق تجاری انجام می‌شد.
پس از جنگ جهانی دوم، دولت‌ها به منظور بازسازی اقتصادهای خود، با تثبیت قیمت ارزها نسبت به دلار آمریکا سعی در تقویت مبادلات تجاری خود کردند. در دوران اوایل قرون وسطی، اروپا به عنوان مرکزی برای تجارت و معاملات ارز تبدیل شد و با توسعه کارگاه‌ها، بورس‌ها، و نظام‌های مختلف در این دوران، معاملات ارز به تجارت بین‌المللی رشد یافت.
تا دهه ۱۹۷۰، نظم متحد برای معاملات ارز وجود نداشت. این دهه با تصمیم کشورهای دلاری، از جمله ایالات متحده که به دلیل پشتوانه طلا به دلار گره خورده بودند، به توافق برتون وودز منجر شد. این توافق به تعیین نرخ ارزها نسبت به دلار کمک کرد و نظمی در بازار ارز ایجاد کرد.
در سال ۱۹۷۱، ریچارد نیکسون، رئیس‌جمهور ایالات متحده آن زمان، اعلام کرد که ایالات متحده دیگر قادر به تعویض دلار با طلا نیستند؛ این اقدام باعث تصاعد ارزش دلار و تبدیل آن به ارزش استاندارد نرخ ارزهای دیگر شد و نظام نرخ‌های ارزی متغیر و فلوکتوانسی را ایجاد نمود.
تا دهه ۱۹۹۰، معاملات ارز بیشتر در بورس‌های فیزیکی انجام می‌شدند، اما با پیشرفت فناوری و ارتباطات، معاملات الکترونیکی و اینترنتی رایج شدند و باعث شدند که بازار فارکس به یکی از پویاترین و پرمعامله‌ترین بازارهای مالی تبدیل شود.
در نهایت، امروزه فارکس به‌عنوان یک بازار بین‌المللی شناخته می‌شود، به این معنا که عملکرد این بازار با اقتصادها و نیروهای محلی و دولتی مختلف جهان مرتبط بوده و تأثیر بسزایی بر نرخ‌ها دارد. همچنین، با پیشرفت فناوری، معامله‌گران از سراسر جهان اکنون قادر به معامله در این بازار به صورت ۲۴ ساعته در ۵ روز هفته (به استثنای شنبه و یکشنبه) هستند. این ویژگی به معامله‌گران این امکان را می‌دهد که در هر لحظه و هر زمانی که بخواهند، معامله کنند.
جذابیت این بازار در جلب توجه معامله‌گران حرفه‌ای و حتی غیرحرفه‌ای از سراسر جهان است. تغییرات نسبتاً سریع در نرخ‌ها و میزان سود و زیان معاملات، هیجان و چالشی برای معامله‌گران ایجاد می‌کنند که باعث می‌شود آموزش بازار فارکس همواره در توجه قرار گیرد. آموزش فارکس با ارائه ابزارها و دانش لازم، شما را به عنوان یک تریدر در بازار فارکس توانمند می‌سازد تا بهترین بهره را از فرصت‌ها و مزایای این بازار برداشت کنید.
مکان و زمان بازار فارکس
بازار فارکس یک بازار جهانی و بین‌المللی است که به صورت مستمر و ۲۴ ساعته فعالیت دارد. یعنی معامله‌گران از سراسر جهان در طول هفته تقریباً به مدت ۲۴ ساعت می‌توانند در این بازار معامله کنند. با این حال، مقدار فعالیت و حجم معاملات در طول روزهای هفته ممکن است متفاوت باشد.
تأکید مجدد می‌شود که بازار فارکس در طول تمام هفته از پنج‌شنبه شب تا جمعه شب به وقت GMT و یکشنبه شب تا پنج‌شنبه شب به وقت GMT باز است و تقریباً بدون توقف معاملات انجام می‌شود. نکته‌ای که باید به آن توجه داشته باشید، این است که با توجه به منطقه زمانی شما، موقعیت جغرافیایی و ساعت دستگاه شما، زمان شروع و پایان روزهای معاملاتی ممکن است متفاوت باشد. برای دقت بیشتر، به تاریخ و ساعت محلی و منطقه زمانی خودتان توجه کنید.
به طور کلی، در مبحث آموزش فارکس تقسیم‌بندی ساعت‌های معاملاتی به سه دسته‌ی اصلی خلاصه می‌شود:
بازار آسیایی (توکیو، هنگ‌کنگ، سنگاپور): معاملات تو این بازارها با آغاز ساعت ۰۰:۰۰ به وقت GMT (یا ۰۸:۰۰ به وقت محلی توکیو) انجام می‌شود و تا ساعت ۰۹:۰۰ به وقت GMT (یا ۱۷:۰۰ به وقت محلی توکیو) ادامه دارد.
بازار اروپا (لندن، فرانکفورت، زوریخ): این بازار ساعت ۰۷:۰۰ به وقت GMT (یا ۰۹:۰۰ به وقت محلی لندن) باز می‌شود و تا ساعت ۱۶:۰۰ به وقت GMT (یا ۱۸:۰۰ به وقت محلی لندن) ادامه دارد.
بازار آمریکا (نیویورک): معاملات در این بازار از ساعت ۱۲:۰۰ به وقت GMT (یا ۰۸:۰۰ به وقت محلی نیویورک) آغاز می‌شود و تا ساعت ۲۱:۰۰ به وقت GMT (یا ۱۷:۰۰ به وقت محلی نیویورک) ادامه دارد.
این تقسیم‌بندی، یک چرخه‌ی ۲۴ ساعته برای معاملات فارکس ایجاد می‌کند تا شما بتوانید در زمان‌های مختلف و با توجه به منطقه جغرافیایی‌تان، به معامله‌پذیری مختلف دسترسی داشته باشید.
انواع بروکرهای فارکس
انتخاب صحیح یک بروکر مانند بروکر آلپاری برای معاملات فارکس بسیار حیاتی است. سازندگان بازار و بروکرهای ECN به شکل‌های مختلف عمل می‌کنند و عواملی چون تنظیمات، هزینه‌های معاملات، و پلتفرم‌های موجود باید هنگام انتخاب بروکر در نظر گرفته شوند.
باز کردن حساب معاملاتی، انتخاب یک پلتفرم مناسب و توسعه درک قوی از مدیریت ریسک گام‌های حیاتی برای مبتدیان هستند. آموزش و تمرین نقش اساسی در ساخت پایه برای یک سفر موفق در تریدینگ دارند.
کاربران برای اینکه بتوانند در هر بروکری کار کنند باید ابتدا تحلیل تکنیکال یاد داشته باشند. تحلیل تکنیکالی شامل مطالعه نمودارهای قیمت تاریخی و شناسایی الگوها برای اتخاذ تصمیمات مطلوب معاملاتی است. الگوهای کندل استیک ها، سطوح حمایت و مقاومت و اندیکاتور ها به تحلیل تکنیکالی افزوده می‌شوند.
یکی دیگر از روش های تحلیل بازار پیگیری اخبار و اتفاقات که در دنیا رخ می دهد که به نام تحلیل اساسی نامیده می شود. تحلیل اساسی بر روی شاخص‌ها، اخبار و رویدادهای اقتصادی تمرکز دارد که بر ارزش ارزها تأثیر می‌گذارند. تریدرها باید از اعلان‌های اقتصادی، نرخ‌های بهره، و تحولات جهانی که بازار را تحت تأثیر قرار می‌دهند، مطلع باشند.
تریدران مبتدی اغلب در دام اشتباهات رایجی چون اورتریدینگ، ندیدن به مدیریت ریسک و کمبود آموزش و استراتژی افت می‌افتند. اجتناب از این اشتباهات می‌تواند به تریدران کمک کند تا به سرعت پیشرفت کنند.
ورود به بازار فارکس
اگر قصد باز کردن یک حساب برای معامله در بازار ارز دارید، ابتدا باید اطلاعات کافی جمع‌آوری کنید. این بازار ارز به شدت پویا و متفاوت است، بنابراین باید یاد بگیرید چگونه در آن معامله کنید و ریسک‌های آن را در نظر بگیرید.
مرحله بعد، انتخاب یک شرکت کارگزاری یا بروکر است که با آن همکاری خواهید کرد. این شرکت‌ها به شما اجازه می‌دهند تا به بازار دسترسی پیدا کنید و معاملات انجام دهید. انتخاب بروکر امری بسیار مهم است و باید مواردی مانند رویه‌ها، هزینه‌ها و قدرت مالی آنها را مورد توجه قرار دهید.
پس از انتخاب بروکر، باید فرم ثبت‌نام آنها را پر کنید. این شامل اطلاعات شخصی شما می‌شود و ممکن است از شما خواسته شود که هویت خود را تأیید کنید.
سپس باید مقداری پول اولیه را در حساب خود واریز کنید. این مقدار معمولاً متغیر است و به بروکر و نوع حسابی که انتخاب می‌کنید وابسته است. توجه داشته باشید که برخی از بروکرها امکان ایجاد یک حساب آزمایشی (بدون استفاده از پول واقعی) را فراهم می‌کنند تا بازار را بیشتر شناسایی کنید.
پس از این مراحل، نرم‌افزار معاملاتی بروکر را نصب کنید. این پلتفرم به شما امکان می‌دهد معاملات خود را انجام دهید، نمودارها و گراف‌ها را بررسی کنید و از ابزارهای معاملاتی استفاده کنید.
مهمترین نکته این است که قبل از هرگونه معامله و استفاده از پول واقعی، آموزش فارکس و انجام آزمون و خطا ضروری است. این به شما امکان می‌دهد با ابزارها و رفتارهای بازار آشنا شوید و ریسک‌ها را به حداقل برسانید. اما به یاد داشته باشید که معامله در بازار فارکس با ریسک بالا همراه است و ممکن است زیان مالی داشته باشید. پس از انجام همه مراحل، قبل از هر تصمیمی، با دقت تصمیم خود را بگیرید.
جفت ارز در بازار فارکس چیست؟
جفت ارز یا به انگلیسی “Currency Pair” به دو ارز اشاره دارد که در بازار فارکس به صورت همزمان مقابل یکدیگر معامله می‌شوند. در بازار فارکس، قیمت یک ارز نسبت به قیمت یک دیگری اعلام می‌شود. به عنوان مثال، جفت ارزی EUR/USD به خرید و فروش یورو در مقابل دلار اشاره دارد. در این مثال، یورو (EUR) ارز پایه و دلار (USD) ارز مقابل است.
هر جفت ارز شامل یک ارز پایه (Base Currency) و یک ارز مقابل (Quote Currency) است. ارز پایه نقش اصلی را در جفت ارز ایفا می‌کند و مقدار قیمت بر حسب آن نمایش داده می‌شود. ارز مقابل همان ارز است که ارز پایه در مقابل آن قیمت دارد.
هر جفت ارز دارای یک قیمت خرید (Bid Price) و یک قیمت فروش (Ask Price) است. قیمت خرید نشان دهنده قیمتی است که معامله‌گران آماده هستند ارز پایه را خریداری کنند و قیمت فروش نشان دهنده قیمتی است که معامله‌گران آماده هستند ارز پایه را بفروشند.
جفت‌های ارزی در بازار فارکس بسیار متنوع هستند و شامل ارزهای مختلفی مانند یورو (EUR)، دلار آمریکا (USD)، پوند بریتانیا (GBP)، ین ژاپن (JPY) و غیره می‌شوند. معامله‌گران می‌توانند بر اساس تحلیل‌های تکنیکالی و اساسی قیمت جفت‌های ارزی را پیش‌بینی و معامله کنند.
همواره ارزش یا قیمت هر ارز در بازار فارکس با ارز دیگری تعیین می‌شود. به عنوان مثال ارزش یورو باید بر اساس ارز دیگری بیان شود، مثل قیمت یورو در مقابل دلار (یعنی هر یک یورو چه میزان برابری نسبت به دلار ارزش دارد) یا قیمت یورو در مقابل پوند (که برای هر یک یورو چه مقدار پوند باید پرداخت شود). از اینرو در بازار فارکس با جفت ارزها سر و کار داریم. جفت ارزها با نماد اختصاری (ISO) دو ارز مشخص می‌شوند مانند:
– EUR/USD (میزان برابری یورو در مقابل دلار)
– GBP/USD (میزان برابری پوند در مقابل دلار)
– USD/CHF (میزان برابری دلار در مقابل فرانک سویس)
– USD/JPY (میزان برابری دلار در مقابل ین ژاپن)
تقریباً ۱۸۰ ارز مختلف در ۱۹۵ کشور مورد استفاده قرار می‌گیرد. به عنوان معامله‌گر یا سرمایه‌گذار فارکس می‌توان عملکرد هر کدام از ارزهای مهم را به کمک تحلیل‌های تخصصی ارزیابی کرد. نحوهٔ معامله و ارزش‌گذاری ارزهای رایج دنیا به این صورت است که ارزش یک ارز نسبت به سایر ارزها محاسبه می‌شود و در بازار ارز یا همان فارکس معامله و توسط عوامل بازار قیمت‌گذاری می‌شود. اگر در بازار فارکس یک ارز را برای معامله انتخاب کنید، حتماً متوجه خواهید شد که ارز در قالب یک جفت نمایش داده می‌شود.
به طور مثال، جفت ارز EUR/USD نشانگر قیمت یورو بر اساس دلار آمریکاست. یعنی هر یورو چند دلار قیمت دارد؟ وقتی می‌خواهید این جفت ارز را در بازار فارکس معامله کنید، در واقع در حال معامله یورو در برابر دلار هستید. وقتی شما می‌خواهید جفت ارز EUR/USD را خریداری کنید، به این معنی است که انتظار دارید یورو بهتر از دلار آمریکا عمل کند و به مرور زمان تقویت شود.
جفت ارزها در سه گروه دسته‌بندی می‌شوند:
- جفت ارزهای اصلی (Major Pairs): جفت ارزهایی که دلار آمریکا (USD) در برابر سایر ارزهای رایج (EUR، GBP، CAD، CHF، JPY، AUD و NZD) قرار گرفته است.
- جفت ارزهای کراس (Cross Pairs): جفت ارزهایی که دلار در آنها وجود ندارد. این جفت ارزها باید شامل ارزهای دلار استرالیا، دلار نیوزیلند، دلار کانادا، ین ژاپن، فرانک سوئیس، پوند انگلستان و یا یورو باشند. مثل جفت ارزهای GBPAUD، EURCAD یا NZDCAD.
- جفت ارزهای نامتعارف (Exotics): جفت ارزهایی که شامل ارزهای ناشناخته یا کمتر شناخته شده باشند را جفت ارزهای نامتعارف می‌گویند. مثل راند آفریقای جنوبی.