به گزارش باملین، همانطور که الی گشت می نویسد، هیچ کس دقیقاً نمی داند که تاریخ آنارک از چه زمانی است. برخی از مورخان آن را به دوران ساسانیان یا حتی قبل از آن نسبت می دهند و برخی دیگر معتقدند این شهر در زمان صفویه یا قاجار ساخته شده است.
انار، نام رسا:
نام انارک از فراوانی درختان انار در این منطقه گرفته شده است. انارهای این شهر به دلیل مرغوبیتشان معروف هستند. انارک در گذشته به «سینه انار» و در دوران پهلوی به دلیل تبعید بسیاری از زندانیان سیاسی به این شهر به «تبعید سرخ» نیز معروف بود.
معماری کویر:
انارک در گذشته با حصاری بلند احاطه شده بود که امروزه تنها ویرانه هایی از آن باقی مانده است. بادگیرهای متعدد این شهر یادآور یزد و معماری کویری آن است.
خانه های آجری:
خانه‌های آنارشی با ارتفاع کم، سقف‌های گنبدی شکل، درهای چوبی و پنجره‌های مشبک نمونه‌ای از معماری اصیل بیابانی است. گنبدهای آجری را با چند لایه سقف کاهگلی پوشانده اند تا از گرمای طاقت فرسای کویر کاسته شود.
گویش نائین مانند:
مردم انارک به لهجه ای شبیه به مردم نایین صحبت می کنند. باغبانی شغل اصلی مردم در گذشته بود، اما با خشک شدن بسیاری از باغ ها به دلیل تغییرات آب و هوایی، امروزه اکثر مردان در معادن اطراف شهر کار می کنند.
مینی آنارک:
انارک به دلیل وجود معادن متعدد به عنوان یکی از مراکز معدنی ایران شناخته می شود. معادن مس تلمسی، سرب و روی نخلک، سرب و روی چاه حربزه، آهن خالو حیدر، آهن بته علم، منگنز و مس باقرق از معادن معروف این شهرستان هستند.
بانوان هنرمند:
زنان انارکی علاوه بر کار در باغ های دیگر به خیاطی، پخت و پز و پخت نان می پردازند.
آنارک، مقصدی جذاب:
آنارک با معماری منحصر به فرد، تاریخ مشهور، معادن متعدد و مردمان هنرمند مقصدی جذاب برای گردشگران و علاقه مندان به تاریخ است.