باملینا _ خدمات توریستی: مبارکه یکی از شهرستان های استان اصفهان است که در ۵۰ کیلومتری شهر اصفهان قرار دارد. این شهر در ایران به دلیل صنایع مختلف مانند فولاد، سیمان و مواد شیمیایی شهرت دارد و از شهرهای صنعتی به شمار می رود.
اما جدای از این صنایع، این شهر را می توان با آثار تاریخی نیز شناخت. این آثار تاریخی از ادوار مختلف در این شهر باقی مانده است که قدیمی ترین آنها به دوران ساسانیان و قبل از اسلام باز می گردد. از این رو این شهر از نظر گردشگری می تواند رونق زیادی داشته باشد.
قرار گرفتن این شهر در حاشیه زاینده رود یکی از نقاط عطف این شهر از نظر گردشگری محسوب می شود. علت نامگذاری این شهر به مبارکه به سوره شریفه مبارکه برمی گردد و از آن گرفته شده است.
بیش از ۸۰۰ اثر تاریخی در شهرستان مبارکه شناسایی شده است که از این تعداد ۳۵ اثر در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. در بررسی های انجام شده بر روی بافت قدیمی شهر مبارکه، پس از شناخت محله های قدیمی موجود و تعیین حدود آن، مشخص شد که مدرن ترین سازه شهری امروز جهان سال ها پیش در این شهر بنا شده است.
آشنایی با قلعه نچیر
این قلعه که در ضلع جنوب شرقی شهر قرار دارد دارای عمارت های زیبا و راهروها و معماری سنتی است که در زمان شاه صفی الدین شکارگاه بوده و ستون های سنگی آن برای ساخت حمام آماده شده و هنوز هم باقی مانده است. ایستاده
عمر متوسط و زندگی آرام این بنا و اتاق های تو در تو، ستون ها، راهروها، لابی های ورودی و تمامی ویژگی های این بنا از بهترین نمونه های ساخت و ساز مسکونی در مناطق مرکزی ایران است و همچنین دو بادگیر برای اتاقهای نشیمن این منطقه تاریخ کمتری دارد و در سال ۱۳۷۶ در فهرست آثار ملی ایران قرار گرفت.
این قلعه یکی از آثار تاریخی دوره قاجار باقی مانده در شهر مبارکه است و توسط فردی به نام آقا محمدعلی در زمان فتحعلی شاه ساخته شده است. این قلعه که نوعی قلعه مسکونی بوده در قسمت جنوب شرقی شهر قرار دارد و از عمارت ها، دالان ها و حیاط های مختلف تشکیل شده است.
این مکان در زمان شاه صفی الدین شکارگه به عنوان شکارگاه مورد استفاده قرار می گرفت و ستون های سنگی آن که برای ساخت حمام آماده شده بود هنوز در آنجا باقی است. به شماره ۱۸۹۵ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این قلعه یکی از منحصر به فردترین معماری ها را در بین قلعه های تاریخی ایران دارد.
در زمان فتحعلی شاه قاجار، مردی ثروتمند به نام آقا محمدی تبریز را به مقصد جنوب کشور ترک کرد. وقتی به اصفهان رسید تصمیم گرفت زمینی حاصلخیز برای کشاورزی بیابد که به منطقه مبارکه می رسید. او با انتخاب قطعه زمین و حفر قنات در آن به کشاورزی می پردازد.
آقا محمدعلی طرح کلی قلعه را ترسیم کرد و آن را ساخت و در سال های بعد فرزندانش قلعه های تو در تو در آن ساختند و در زمان های مختلف قسمت های دیگری به آن اضافه شد.
معماری درجه یک قلعه نچیر
قلعه نخچیر از نظر سبک معماری متاثر از آثار دوره زندیه و صفویه است. پلان آن مستطیل شکل با برج هایی در اطراف آن است. این قلعه دارای قسمت هایی مانند ساختمان ها، راهروها، بادگیرها، هفت برج کبوترخانه، حیات، قسمت های اداری، اصطبل، انبارها، دهلیزها و نگهبانی است.
این قلعه مساحتی معادل ۲۰۰۰۰ متر مربع دارد که در زیر قلعه مساحتی معادل ۷۰۰۰ متر مربع دارد. معماری قلعه با توجه به معماری دوران زندیه و صفویه طراحی شده و در بیشتر قسمت های آن دنبال شده است.
پلان قلعه مستطیل شکل است و برج هایی در اطراف آن وجود دارد که برج های چهار گوش بزرگتر از برج های دیگر است. طول این بنا از شمال به جنوب و عرض آن از شرق به غرب است. ارتفاع دیوارهای قلعه ۷ متر و عرض آنها در بعضی قسمتها ۱ متر و در قسمتهای دیگر ۲ متر است.
از ویژگی های این بنا می توان به حیاط میانی و حیاط خلوت این بنا و اتاق های تو در تو، راهروها، دهلیزهای ورودی و … اشاره کرد. یکی از نکات جالب در مورد این بنا وجود بادگیر برای اتاق نشیمن است که در مناطق مرکزی کشور رایج نیست.
این قلعه را می توان مجموعه ای کامل شهری دانست که دارای قسمت های مختلفی از جمله هفت خانه و حیاط است که دو تای آن به عنوان عمارت، قسمت های اداری، بازداشتگاه، اصطبل، دالان های تودرتو، انبارها، دهلیزها، آسیاب های بادی و برج کبوتر مورد استفاده قرار می گرفت. ، امنیت و بخش های مختلف دیگر.
درب ورودی بسیار زیبا تزئین شده و دو ردیف کوچک در دو طرف آن دیده می شود. بالای درب ورودی تخته ای با تزئینات و گچبری بسیار زیبا قرار دارد.