به گزارش باملین به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان، محسن سعادتی رئیس میراث فرهنگی استان تهران با بیان اینکه منطقه قمی آباد در منطقه قلعهنو و در مسیر جاده ورامین قرار دارد، گفت: در ابتدای در سال جاری با توجه به برخی اطلاعاتی که این منطقه به همراه حفاظت و باستان شناسی مورد جستجو قرار گرفته و کارشناسان باستان شناسی از محوطه بازدید کردند و مشخص شد که این محوطه تاریخی نیست بلکه محل زباله های ساختمانی است که در نقشه های هوایی نیز قابل مشاهده است. .
سعادتی بیان کرد: تاریخی بودن این منطقه به یگان حفاظت شهری اعلام شده و مکاتباتی با استاندار برای اعلام تاریخی بودن این منطقه انجام شده است.
حصاری، عضو هیأت علمی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری به بازدید کارشناسان از این تپه در سال ۱۳۹۶ اشاره کرد و خاطرنشان کرد: بر اساس گمانه زنی های آن زمان، کشفیات سرامیکی متعلق به دوره های اسلامی و سلجوقیان کشف شد. و انبوه زباله های فعلی در نزدیکی این منطقه یافت می شود و تپه تاریخی نبوده است.
یکی از اعضای شورای علمی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری گفت: عکس های هوایی نیز این مشکل را تایید می کند، این مکان بستر رسوبی است و محوطه تاریخی ندارد.
وی بازدید هفته گذشته از محوطه اصلی قمی آباد را حدود هشتاد هکتار عنوان کرد و افزود: در این بازدید آثار سنگی مربوط به دوره پارینه سنگی میانی در سطح تپه و ابزاری نیز در این محوطه یافت شد که نشان دهنده قدمت آن است. از سایت آنها در تهران قدمتی ۵۰ هزار ساله دارند.
حصاری با اشاره به اینکه این شناسایی برای اولین بار در هفته گذشته انجام شد و این کشف برای اولین بار انجام شد، ادامه داد: با بررسی های ملی درصدد هستیم تا اعتباری برای تعیین حریم و ثبت این محوطه تاریخی اختصاص دهیم.
یکی از اعضای شورای علمی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری ابراز امیدواری کرد که با کشف این آثار، محوطه را نجات دهیم و آثار را به عنوان قدیمی ترین آثار کشف شده در استان تهران در معرض دید عموم قرار دهیم.
فریدن بیگلری، رئیس گروه پارینه سنگی موزه ملی ایران در این خصوص گفت: پیش از این اطلاعات بسیار کمی از دوره پارینه سنگی در استان تهران داشتیم که به تعدادی از تک یافته های این دوره محدود می شد. اما در تپه های طبیعی قمی آباد با پراکندگی. ما با طیف وسیعی از مصنوعات سنگی روبرو هستیم.
رئیس گروه پارینه سنگی موزه ملی ایران گفت: در بازدید اخیر نمونه هایی از سنگ پایه، محصولات سنگ پایه و سایر قطعات مربوط به تراش و ساخت ابزار سنگی را در سطح تپه های قمی آباد مشاهده کردیم.
وی در ادامه گفت: سطح این تپه ها رسوبی پوشیده از قطعات سنگ چخماق، آذرین و سایر سنگ های صیقلی است که مرکز سنگبری و ابزارسازی سنگی در دوران پارینه سنگی میانی بوده است.
بیگلری در پایان افزود: با توجه به این یافته های جدید، تاریخ سکونت انسان در تهران به ده ها هزار سال پیش برمی گردد و به بیش از ۴۰ هزار سال و شاید به ۸۰ هزار سال پیش می رسد. بقایای استخوان های انسان از این دوره که در چندین غار یافت شده نشان می دهد که نئاندرتال ها در دوره پارینه سنگی میانه در بخش هایی از ایران زندگی می کرده اند. البته برای کسب اطلاعات بیشتر باید در این مکان تحقیقات بیشتری انجام دهیم.